fend

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /fɛnd/
• Kîtekirin: fend

Navdêr

Tewandina fend
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	fend	fend
Îzafe	fenda	fendên
Çemandî	fendê	fendan
Nîşandera çemandî	wê fendê	wan fendan
Bangkirin	fendê	fendino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	fendek	fendin
Îzafe	fendeke	fendine
Çemandî	fendekê	fendinan

fend m

1. huner, hinêr, konetî, fesal

   Kvirê aşî çiqasî giran be jî, aşvan bi fenda xwe wî radike.

Jê

• fend kirin (lêker)
• fendkirin (navdêr)
• fendkirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji erebî fen. Bo zêdebûna D lipey N bide ber qalind, mindal, elind.

Werger

• Almanî: Betrug → de nêr, ^?Schlich → de nêr
• Farisî: کلک → fa
• Îngilîzî: artifice → en
• Tirkî: dubara → tr, fent → tr, oyun → tr, desise → tr, hile → tr, tuzak → tr, fırıldak → tr

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (DYA)^ⓘ

Lêker

fend

1. xwe parastin, matî ji xwe kirin