fehm kerdene

Ji Wîkîferhengê

Zazakî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

fehm kerdene

  1. tê gihiştin, fehm kirin
    • Sedemê nê heme çîyan no yo ke, îslam tadayêka pête vera fikrê azadî de tetbîq keno. Ferman dîyeno ke tu fikr nêşêno xîlafê Quranî de bo. No ferman keno ke fikr bicemedîyo, beno manî ke munaqeşeyo azad aver şiro. Fikro azad, bêguman, manastiran de zî binê tada de bi. Labelê ancîna, mîyanê yê ke manastiran de perwerde dîyo de derheqê fehmkerdişê babetanê se tebîet, dinya, însan û cematî de meraq aver şiro. — (Îsmaîl Beşîkçî: Rojhelat de Îlm-Rojawan de Zanist, wergerandin: Roşan Lezgîn, Zazaki.net, 8/2009)
      (Wergera kurmancî hewce ye) (biguhêre)

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji fehm +‎ kerdene.

Werger[biguhêre]