fecir

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî fecir fecir
Îzafe fecira fecirên
Çemandî fecirê feciran
Nîşandera çemandî fecirê wan feciran
Bangkirin fecirê fecirino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî fecirek fecirin
Îzafe fecireke fecirine
Çemandî fecirekê fecirinan

fecir

  1. sewgûr, sewgir, sewgor, spêde, sibe, sihar, destpêka rojê, dema ku tav li rojhilatê derdikeve anku hiltê
  2. destpêk

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Derd û bela wên çûn hela 'umrek Mela mehcûr-i bû
    Pir min zecir dîtin hecir ma bû ecir subh û fecir
    Şem'a me hil -bû sed 'emil minnet me dil mesrûr-i bû
     — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Herwiha[biguhêre]

Dijmane[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî فَجْر(fajr)

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

fecir

  1. spêde, berbangî, sewgur
  2. kebar, karzim, tariya sibê, kebara sibê, fecr