fırlamak
Jump to navigation
Jump to search
Tirkî[biguherîne]
Lêker[biguherîne]
fırlamak
- pekîn, pengizîn, hilpekîn, ferqizîn, filitîn, hilperin, hilfirîn (bi lezgînî, ji nişka ve ji cihê xwe derketina tiştekî)
- bel bûn, beliqîn, zoq bûn (ji cihê xwe hebek bi der ve ve belbûna tiştekî)
- gözleri dışarı fırlamıştı çavên wî bel bûbûn
- rabûn, hilperîn (ji bo zêdebûna buhayê tiştan)
- altın fiyatları fırlamış buhayê zêr rabûye
- baz dan, rabûn, çeng bûn, hol bûn, qiloz bûn (nişkav ji cihê xwe rabûn)
- yataktan fırladı ji nav cihan baz da
- gözleri yerlerinden fırladı çavên wê ji nav serê wê baz dan