ezel

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar
Navkî ezel
Îzafe ezela
Çemandî ezelê
Nîşandera çemandî ezelê
Bangkirî ezelê
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar
Navkî ezelek
Îzafe ezeleke
Çemandî ezelekê

ezel

  1. (Îslam) ebed, bêdestpêk, berî destpêka gerdûnê, berî hebûna her tiştî:

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bikaranîn[biguhêre]

Agadarî Tenê di berhemên dînî û hinek helbestên klasîk de

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî أَزَلْ(ʾazal)

Werger[biguhêre]

Frîsî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ezel

  1. ker (dewarek)

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên ker hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Holendî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ezel nêr

  1. ker (dewarek)

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên ker hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Sorbiya jêrîn[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ezel nêr

  1. ker (dewarek)

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên ker hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

ezel

  1. ezel, ebed, bêdestpêk

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî أَزَلْ(ʾazal)