ewlekar

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ewlekar	ewlekar
Îzafe	ewlekara	ewlekarên
Çemandî	ewlekarê	ewlekaran
Nîşandera çemandî	wê ewlekarê	wan ewlekaran
Bangkirin	ewlekarê	ewlekarino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ewlekarek	ewlekarin
Îzafe	ewlekareke	ewlekarine
Çemandî	ewlekarekê	ewlekarinan

ewlekar mê

1. dabînkar, garantor, ewlemend, pêewle, ewledar
2. ewle, biewle, pêbawer, xwedîbext^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji ewle +‎ -kar.

Werger

• Tirkî: garantör → tr, itimatlı → tr