esfele safilîn

Kurmancî

Biwêj

esfele safilîn

1. kûrahiya dûjehê, binê cehenemê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. pîstirîn yan xirabtirîn cih
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• esfelesafilîn
• esfelessafilîn

Ji wêjeyê

• Mamsoteyê çê/baş, li ser minareyê ye, yê xirap di binê bîrê de ye. Ji bo mamosteyan nîvek tune ye. Yan di cihê bilindtirîn de (e’layê illîyyîn) ye, yan jî di xartirîn xarê de (esfelê safilîn) ye. Nava wê çênabe. — (Bedîûzzeman Mele Seîdê Kurdî, wergerandin: Abdulkadir Bîngol, Nefel.com, 7/2009)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], ji Qur'anê esfelessafîlîn