esel

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

esel

  1. (tenê di edebiyata klasîk de) hingivîn, hingiv
    • Spî û wek şîr şêrîn, wek esel
      ji wê şîr û esel bûne mesel
       — (Mela Hesenê Bateyî: Mewlûda Kurmancî)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî عسل('esel).

Norwecî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

esel nêtar

  1. ker (dewarek)

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên ker hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]

Tokpisinî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

esel

  1. ker (dewarek)

Çavkanî[biguhêre]

Ev peyv ji wergerên ker hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.[rûpelên din]