erefat

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	erefat	erefat
Îzafe	erefata	erefatên
Çemandî	erefatê	erefatan
Nîşandera çemandî	wê erefatê	wan erefatan
Bangkirin	erefatê	erefatino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	erefatek	erefatin
Îzafe	erefateke	erefatine
Çemandî	erefatekê	erefatinan

erefat mê

1. erefat: çend rojên berî cejnekê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Erefat: çiyayek e li hecê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• arefat
• arafat
• arefe
• erefe

Etîmolojî

pirhejmara erefe ji erebî عرفة‎ ('erefe^t) ji aramî ܥܪܘܒܬܐ‎ ('irubta, 'irufta: erefat, êvara cejnê) ji ܥܪܒ ('-r-b-: rojavabûn, êvar). Ji eynî rehî: ereb, xerb, mexreb...

Ji wêjeya klasîk

• Her li dora Hecerê-eswed hebeşan çerx û tewaf
  Tên wuqûfa 'erefatê bi sema nûbî û zeng
  Sef bi sef tirk û muxul doguş û hindî di kemîn — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Fînî: aatto → fi
• Îngilîzî: eve → en
• Tirkî: arife → tr, ^?arafat → tr, ^?Arafat → tr