erc
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | erc | erc |
| Îzafe | erca | ercên |
| Çemandî | ercê | ercan |
| Nîşandera çemandî | wê ercê | wan ercan |
| Bangkirin | ercê | ercino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | ercek | ercin |
| Îzafe | erceke | ercine |
| Çemandî | ercekê | ercinan |
erc mê
- samîmiyet, naz, rê hebûna xwestina tiştekî, di dostaniyê û hevaltiye de nêzîkbûn.
- Bi ercê ez ji te re dibêjim.
- Erca min lê nabihure.
- nirx, qîmet
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Etîmolojî[biguhêre]
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
Werger[biguhêre]
- Tirkî: nazı geçmek → tr