eraf

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

  •  IPA(kilîd): /ʕɛˈɾɑːf/
  • Jihevqetandin: e‧raf

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî eraf eraf
Îzafe erafa erafên
Çemandî erafê erafan
Nîşandera çemandî erafê wan erafan
Bangkirin erafê erafino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî erafek erafin
Îzafe erafeke erafine
Çemandî erafekê erafinan

eraf

  1. (dîn) navbera biheştê û dûjehê
    cihê ku mirov lê ji gunehan tên paqijkirin berî ku biçin biheştê

Herwiha[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî أعراف

Werger[biguhêre]