eqil

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɛˈqɪl/
• Kîtekirin: e·qil

Navdêr

eqil nêr

1. aqil, hiş, hişyarî, hişmendî, têgihiştin, famkirin, famatî, famabûn, jîrî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. mejî, mejox, mêşk
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Nagah 'ecayibek nima wan
  Yek cuz' ji 'eqil qet nema wan
  Dîtin di mehelle û zikakan — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: عه‌قل‎

Herwiha

• aql
• eql
• 'aql
• 'eqil
• 'eql

Têkildar

• aqil

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• bêeqil
• bêeqilî
• bêeqilîtî
• bêeqiltî
• bieqil
• bieqilî
• bieqilîtî
• bieqiltî
• eqildar
• eqildarî
• eqildost
• eqildostî
• eqilhez
• eqilhezî
• eqilî
• eqilnas
• eqilnasî
• eqilyar
• eqilyarî
• eqilzan
• eqilzanî
• eqilî

Werger

• Almanî: Hirn → de m
• Erebî: ^?البصیرة‎ → ar, ^?الحجى‎ → ar, ^?الحصاة‎ → ar, ^?الذهن‎ → ar, ^?الروع‎ → ar, ^?العقل‎ → ar, ^?القلب‎ → ar, ^?القوى‎ → ar, ^?المجر‎ → ar, ^?النقیبة‎ → ar, ^?النهیة‎ → ar, ^?الهرمان‎ → ar, ^?الوزن‎ → ar, ^?منهاة‎ → ar
• Farisî: عقل‎ → fa
• Tirkî: akıl → tr