emrî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

emrî

  1. fermanî, emperatîv

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Nabit ko ji min bibin di xafil
    Bi-l-cumle bi emrî bin di 'acil«
    J'ew paş şihande nik xwe Mem xwend
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)