emîgrant

Kurmancî

Navdêr

emîgrant m yan n li gorî maneyê

1. koçber, aware, mişextî, sirgunî, revend,
   kesên ji welatê xwe bar kirine û li welatek biyanî dijîn
   • Balkêş e, ko êmîgrantekî rûs – Rîkov mîlyonek dolar dabû bona çapkirina kovarê, ko bi emirkaneke dewlemend ra zewicî bû û dilê wî bi daşnakan ra bû. — (Têmûrê Xelîl, Pêwendîyên “Xoybûnê” û “Daşnaksûtyûnê [arşîv], candname.com, 22.04.2018)

Herwiha

• êmîgrant

Bide ber

• îmîgrant

Etîmolojî

Ji fransî [Peyv?] émigrant ji émigre (ji derekê bar kirin)

Jê

• emîgrantî

Werger

• Fînî: siirtolainen → fi, emigrantti → fi
• Fransî: émigrant → fr
• Îngilîzî: emigrant → en
• Tirkî: göçmen → tr