ecacok

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî ecacok ecacok
Îzafe ecacoka ecacokên
Çemandî ecacokê ecacokan
Nîşandera çemandî ecacokê wan ecacokan
Bangkirin ecacokê ecacokino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî ecacokek ecacokin
Îzafe ecacokeke ecacokine
Çemandî ecacokekê ecacokinan

ecacok

  1. firtonek, bahoz
    Para xeydokan, çû ber ecacokan.
    • Bablîsokeke mezin bû. Ji rojên pêşîn ên ku rastî Cécileê hatibû çend dîmen li bin guhên hev ketibûn pêşî, bi dû re ji ber wê ecacokê Remezan ê ber xwe nedîta û wer tê werbibûya. — (Mîran JanbarQolyeya CécileêWeşanxaneya Lîs2012, çapa 1em, r. 44, ISBN 9786054497010)
    • Havîneke germ e, bi wexm e û bi ecac û toz e. Tu dibêjî qey ecacokê mala xwe nas kiriye û xwe li ber deriyê dikana vala vemaltiye. — (Redwanê Alî: Tilûrê Bêgane, Weşanên Welat, 1991, r. 100)
    • Dema ku Kero bi cerdevanên nûpêketî dikirin herin, bi kenekî mekroh "Keya Hîvda, were temaşe bike! Zilamê te bi xwe de mîz kiriye. Te kurên xwe yên pişo (newêrek) û bûkên xwe yên xweşik şandine bajêr ne? Nebêje me ew jibîrakirine..."gotin, û li pey xwe ecacokek ji tozê hiştin û çûn. — (Suzan Samanci: Dayika Hîvda, Nûdem, Hj.34, 2000, r. 95)

Etîmolojî[biguhêre]

Ji ecac +‎ ok.

Werger[biguhêre]