diyare

Kurdî

1. nesaxiyek

navdêr, mê

Wate

1. zikçûn, hinavêşî, îshal, fîşik,
   nesaxiya ku dema mirovî digire destava stûr ruhn e û pirr caran tê
2. virrik

Ji

Ji frensî diarrhée

Ji wêjeya klasîk

Sal hezar û çil û yek çûn
Ev xezel anî diyare— (Feqiyê Teyran ~1620, Feqiyê Teyran)

Werger

• Çekî: průjem ^→ cs, sračka ^→ cs pehlewî
• Danmarkî: diarré ^→ da
• Elmanî: Diarrhöe ^→ de m, Durchfall ^→ de m
• Esperantoyî: lakso ^→ eo
• Ferî: skræpa ^→ fo, lívsýki ^→ fo
• Fînî: ripuli ^→ fi
• Frensî: diarrhée ^→ fr m
• Holendî: buikloop ^→ nl, diarree ^→ nl
• Inglîzî: diarrhoea ^→ en, prima facie ^→ en, ^?seemingly ^→ en, ^?it makes sense ^→ en
• Portugalî: diarréia ^→ pt
• Spanî: diarrea ^→ es
• Tirkî: diyare ^→ tr, ishal ^→ tr

2. ji "diyar + e"

Binere:

diyar