diyare

Bê kategoriya rêzimanî
Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî diyare diyare
Îzafe diyareya
diyara
diyareyên
diyarên
Çemandî diyare
diyarê
diyareyan
diyaran
Nîşandera çemandî diyare
diyarê
wan diyareyan
wan diyaran
Bangkirin diyare
diyarê
diyareyino
diyarino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî diyareyek
diyarek
diyareyin
diyarin
Îzafe diyareyeke
diyareke
diyareyine
diyarine
Çemandî diyareyekê
diyare
diyareyinan
diyarinan

diyare

  1. Nesaxiya ku dema mirovî digire destava stûr ruhn e û pirr caran tê.
    Hevmane: zikçûn, hinavêşî, îshal, fîşik, virrik

Etîmolojî[biguhêre]

Ji fransî diarrhée.

Werger[biguhêre]

Formeke lêkerê[biguhêre]

diyare

  1. Ji diyar + e.

Mane[biguhêre]

diyare (cureyê peyvê?)

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
    • Sal hezar û çil û yek çûn
      Ev xezel anî diyare
       — (Feqiyê Teyran, )