disgrace

Îngilîzî

Bilêvkirin

• (brîtanî)  IPA: /dɪsˈɡɹeɪs/, /dɪzˈɡɹeɪs/
• (emerîkî)  IPA: /dɪsˈɡɹeɪs/
• Deng (DYA)^ⓘ
• Deng (Teksas, DYA)^ⓘ

Navdêr

disgrace (jimarbar û nejimarbar, forma pirjimar disgraces)

1. şerm, fihêtî, hetikberî, rizaletî, rûreşî, şerm

Hevmane

• misgrace (kêmpeyda)

Têkildar

• disgraceful
• disgraceless

Etîmolojî

Ji fransiya navîn disgracier.

Lêker

disgrace (nihaya sade ya yekjimar disgraces, partîsîpa niha disgracing, boriya sade û partîsîpa borî disgraced)

1. ji qedr û qîmetê xwe ketin, ji ber çavan ketin
2. hetikandin, ji ber çavan ketin, ji qedrê xwe ketin