dimîn

Kurmancî

Lêker

dimîn negerguhêz

1. gumîn, zimîn, zimzimîn, wîzîn

Tewîn

-dim-

Etîmolojî

Ji dim +‎ -în.

Werger

• Tirkî: uğuldama → tr, ^?gümbürdeme → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dimîn	dimîn
Îzafe	dimîna	dimînên
Çemandî	dimînê	dimînan
Nîşandera çemandî	wê dimînê	wan dimînan
Bangkirin	dimînê	dimînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dimînek	dimînin
Îzafe	dimîneke	dimînine
Çemandî	dimînekê	dimîninan

dimîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)