dilsar

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
dilsar	dilsartir	herî dilsar dilsartirîn

dilsar

1. bêcoş, bêzewq, şermînok, bêkêf, dilşkestî, xeyalşkestî, bêhêvî,
   bêhal, bêzar, tengezar, aciz, kerixî, sil, tûre, westiyayî, dilmayî, betilî, xeyidî
2. Kesê ku xwasteka kirina karekî pê ra tuneye, nexwaz
3. Kesê ji aliyê hestiyarî an baldariyê dûrî kar, xebat an tiştekî disekine, bêcoş

Ji wêje

• Gava dengê hat bihîstin, govenda wan a geşbûyî di cî da sekinî. Gişka li yek nuqteyek dinihêrî, li ereba esker a ku dihat! Şahî û kêfa wan piçek reviya, mirûz kirin û dilsar bûn. — (eduhok.net/peyv/34)

Bide ber

• xemsar

Binêre herwiha

• dilsaf

Jê

• dilsarane
• dilsarî
• dilsarîtî
• dilsartî
• (Lêker) dilsar bûn
• (Lêker) dilsar kirin

• (Navdêr) dilsarbûn
• (Navdêr) dilsarkirin

• (Rengdêr) dilsarbûyî
• (Rengdêr) dilsarkirî

Etîmolojî

dil + sar

Werger

• Almanî: abspenstig → de, gegen → de, ^?liebloser → de
• Farisî: مايوس‎ → fa, ترسو‎ → fa
• Inglîzî: disappointed → en, unconcerned → en, mope → en, mopish → en, timid → en, ^?cold-hearted → en, ^?slack → en, ^?supine → en, ^?cold hearted → en, ^?listless → en, ^?shallow-hearted → en, ^?standoffish → en, ^?lax → en
• Tirkî: 2. isteksiz → tr, 3.ilgisiz ve bir şeyden soğumuş → tr, kırgın → tr, bezgin → tr, isteksiz → tr, vurdumduymaz → tr, ^?soğuk → tr