dilsar

Kurdî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
dilsar	dilsartir	dilsartirîn herî dilsar

dilsar

1. bêcoş, bêzewq, şermînok, bêkêf, dilşkestî, xeyalşkestî, bêhêvî,
   bêhal, bêzar, tengezar, aciz, kerrixî, sil, tûre, westiyayî, dilmayî, betilî, xeyidî
2. Kesê ku xwasteka kirina karekî pê ra tuneye, nexwaz
3. Kesê ji aliyê hestiyarî an baldariyê dûrî kar, xebat an tiştekî disekine, bêcoş

Ji wêje

Gava dengê hat bihîstin, govenda wan a geşbûyî di cî da sekinî. Gişka li yek nuqteyek dinihêrî, li ereba esker a ku dihat! Şahî û kêfa wan piçek reviya, mirûz kirin û dilsar bûn.(eduhok.net/peyv/34)

Bide ber

• xemsar

Binêre herwiha

• dilsaf

Etîmolojî

dil + sar

Bikaranîn

Lêker:

• dilsar bûn
• dilsar kirin

Navdêr:

• dilsarbûn
• dilsarkirin

Rengdêr:

• dilsarbûyî
• dilsarkirî

Jê

• dilsarane
• dilsarî
• dilsarîtî
• dilsartï

Werger

• Elmanî: abspenstig ^→ de, gegen ^→ de, ^?liebloser ^→ de
• Farisî: مايوس ^→ fa, ترسو ^→ fa
• Inglîzî: disappointed ^→ en, unconcerned ^→ en, mope ^→ en, mopish ^→ en, timid ^→ en, ^?cold-hearted ^→ en, ^?slack ^→ en, ^?supine ^→ en, ^?cold hearted ^→ en, ^?listless ^→ en, ^?shallow-hearted ^→ en, ^?standoffish ^→ en, ^?lax ^→ en
• Tirkî: 2. isteksiz ^→ tr, 3.ilgisiz ve bir şeyden soğumuş ^→ tr, kırgın ^→ tr, bezgin ^→ tr, isteksiz ^→ tr, vurdumduymaz ^→ tr, ^?soğuk ^→ tr