dilmayî

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: dil·ma·yî

Rengdêr

dilmayî

1. xeyidandî, xeyidî, azarde, rencîde, dilşikestî, acizkirî, acizbûyî, sil
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. tûre, bêzar, tengezar, enirî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• dilmayî bûn (lêker)
• dilmayî kirin (lêker)
• dilmayîbûn (navdêr)
• dilmayîbûyî (rengdêr)
• dilmayîkirin (navdêr)
• dilmayîkirî (rengdêr)

Etîmolojî

dil man

Werger

• Almanî: gekränkt → de, verletzt → de, eingeschnappt → de, beleidigt → de
• Erebî: ^?مستاء → ar
• Farisî: رنجیده → fa, دلخور → fa
• Fînî: loukattu → fi, loukkaantunut → fi
• Îngilîzî: offended → en, hurt → en
• Tirkî: rencide → tr, gücendirilmiş → tr, incinmiş → tr, incitilmiş → tr, kalbı kırılmış, alıngan → tr, dargın → tr, gücenik → tr, kalbi kırık → tr, kırgın → tr, münfail → tr, şikeste → tr, gayri memnun → tr, kalp kırık → tr, kalbı kırılmış → tr, kırık → tr