dil ketin

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

dil ketin lêkera hevedudanî, negerguhêz

  1. evîndar bûn, bûn dildarê/a kesekê/î yan tiştekê/î, ji kesekê/î yan tiştekê/î hez kirin, kesek yan tiştek evandin, dil bijîn:
    Dilê wê ketiye min.
    Dilê min ketiye zimanê kurdî.

Herwiha[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji dil + ketin.

[biguhêre]

Werger[biguhêre]