dijî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Daçek[biguhêre]

dijî

  1. li dij, eks, zid, ters, hember, li rexê din, bi temamîcuda, qet ne wek hev, dijber, hevber, miqabil, kerb, kîn:
    Ew dijî me ne. (Ew ji me hez nakin. Ew şerê me dikin...)
    Ez ne dijî we me.
    Dijminên me ew kes in ku dijî me ne.

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji proto-îranî [Peyv?], ji proto-hindûewropî *dus- (xirab, nebaş; dijwar; dij). Hevreha dijmin, dijwar, diz, zirr-. Hevrehên din:

avestayî: duş-, duj- ("dij")
farisiya kevn: duş- ("dij")
pehlewî: duş- ("diş")
farisî: duş-, ("dij")
farisî: dij- ("dij")
zazakî: diş ("dij")
sanskrîtî: duş- ("xirab, nebaş")
yûnanî: dys- ("xirab, nebaş") ...
îngilîzî: tore ("dijwar, zehmet")

Wateya rastîn bed bûye dijwateya hu- ("baş") bûye. Berê pêşgira ku maneya antî- dida cud- bû ku hevreha cuda/cihê ye. Lê heta ew jî di serdema xwe de dest pê kiribû ku wateya xwe ber bi bed ve biguhêre, wek farisî جدین(cuddîn, ji dînê xirab, mirovên nezerdeştî, ne-behdîn). Kurdiya îro de bedmaneyê dide wek bedbext, beddol, bednêt...

Çavkanî:

Werger[biguhêre]