dibe

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɪˈbɛ/
• Deng (Wan)^ⓘ
• Kîtekirin: di·be

Formeke lêkerê

dibe

1. çêdibe, tê kirin, peyda dibe

   Ew piştî xwendekariya xwe dibe mamoste.

2. gengaz e, mimkin e, pêkan e, belkî:

   Dibe ku îro baran bibare.

   • De ka sibe êvarê were nik min... Dibe em riyekî peyde bikin. Dibe ku çareyekê! — (Çiyayê Agirî, Yaşar Kemal, Weşanxana Çanda Kurdî)
3. tê birin

   Ew her roj min bi tirimpêlê dibe cihê karê min.

Herwiha

• debê
• debêt
• dibet
• dibê
• dibêt
• dibit
• dibitin
• dibît
• dibîtin
• dive

Etîmolojî

Bi wateya "çêdibe" û "gengaz e / belkî" ji bûnê û bi maneya "tê birin" ji birinê

Werger

• Almanî: in Ordnung → de
• Farisî: شاید‎ → fa
• Îngilîzî: all right → en
• Tirkî: belki → tr, olabilir → tr, olur → tr