deyndar

Kurmancî

Navdêr

deyndar cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. Qerdar, kesa/ê ku pare yan tişt ji kesek din deyn kirine û gerek e ku lê vegerrîne.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ده‌یندار

Herwiha

• deyndêr
• dêndar
• dêndêr

Têkildar

• deynder

Jê

• (lêker) deyndar bûn
• (lêker) deyndar kirin
• (navdêr) deyndarbûn
• (rengdêr) deyndarbûyî
• deyndarî
• deyndarîtî
• (navdêr) deyndarkirin
• (rengdêr) deyndarkirî
• deyndartî

Etîmolojî

Ji deyn +‎ -dar.

Bi zaravayên din

• Zazakî: dendar → diq

Werger

• Almanî: ^?verschuldet → de
• Erebî: ^?الغریم → ar, ^?دائن → ar, ^?مدیون → ar
• Farisî: بدهکار → fa, ^?مدیون → fa
• Fînî: velallinen → fi
• Îngilîzî: indebted → en, beholden → en, borrower → en, behindhand → en, ^?observant → en, ^?attentive → en, ^?debtor → en, ^?in debt → en
• Tirkî: borçlu → tr, medyun → tr, verecekli → tr, ^?dikkatli → tr