devbiken

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
devbiken devbikentir herî devbiken
devbikentirîn

devbiken

  1. Kesa/ê ku hertim dikene.
    Hevmane: beşûş
    • Bêjna min dirêj, porê min reş û direj, ez spehî û her devbiken bûm. — (Firat CewerîPayiza DerengAvesta2014, r. 24)
    • Her çiqas jiyaneke gelek çetin û dijwar derbas kirîbû jî, dîtina min dît, di jiyanê de jîr, wisa jî zîrek, bi disîplîn û çeleng bû. Devbiken bû. Tinaz, henek û laqirdiyên wê xurt bûn. — (Nihat Gültekin, 80 Saliya Cemîla Casimê Celîl [arşîv], kurttarihidergisi.com2020)
    • Kûto bi heyecaneke devbiken bersivand (...) — (TîrojKûtê binê tenûrê [arşîv], J.K, hj. 292007, r. 20)
    • Li vê herêmê bajar bilivûtevgertir û mirov devbikentir in. — (Le Monde diplomatique kurdîSerpêhatîyên ukraynî [arşîv], Andrei Kourkov (wergêr Baran Nebar), hj. 252011, r. 16)

Etîmolojî[biguhêre]

Ji dev +‎ bi +‎ ken.

Werger[biguhêre]