derxur

Kurmancî

Navdêr

derxur mê

1. debare, tûşe, tiwîşû, zewade, xurik, zimhêr, xurdemenî, xwirde, xwerek, zad

Etîmolojî

Ji der +‎ -xur.

Ji wêjeya klasîk

• Ger la'iqê 'izzeta emîr e
  W'er derxurê hedreta qedîr e
  Wê hildigirin ji bo diyarî — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Îngilîzî: aliment → en
• Tirkî: azık → tr, yiyecek → tr