derbehişk

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɛɾbɛˈhɪʃk/
• Kîtekirin: der·be·hişk

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	derbehişk	derbehişk
Îzafe	derbehişka	derbehişkên
Çemandî	derbehişkê	derbehişkan
Nîşandera çemandî	wê derbehişkê	wan derbehişkan
Bangkirin	derbehişkê	derbehişkino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	derbehişkek	derbehişkin
Îzafe	derbehişkeke	derbehişkine
Çemandî	derbehişkekê	derbehişkinan

derbehişk mê

1. Derba hişk, derba kuştinê, lêxistina hişk.

   Romîyan ew gundîyê reben li çolê bi derbehişkê kuştine.

   • Mînaq, sawalaka ku dema di rêyekê de dû deverekê de çû û li rastî sawalaka ji xwe maztir û bi hêstir hat û ku bi çend derbehişkên ku ji wê xwarin û êdî ku bi tirs xwe bi şûn ve dayê de, wê piştre ev di mejîyê wê de bimêne. — (Abdusamet Yîgît, Aqil, zêhn û ziman [arşîv], Weşanên SORAN, 2015, r. 55, ISBN 978-3-945956-01-4)
   • Ma qey bejn û bala we dizîne canê min
     Derbehişka hûn êşandin, canborî ne di rê de
     Ma çima dernayin hûn ji nav bexçên kewseran
     Belgê darên hejîran ma ê cardîn şîn û geş nebin
     Şahidên sermest in êdî xweş awezên yûnusan — (AZAD RÊBIWAR, Xweş Awezên Yûnusan [arşîv], kelhaamed.com, 08.01.2017)
   • Dijmin ez rezilandim
     Di nava xwînê de xemilandim
     Bi derbehişka qewirandim
     Bo jiyana bê rûmet — (Medeni ferho, Hey Gerîlla [arşîv], weşanên ABeCe, 1994, r. 59)

Etîmolojî

Ji derbe +‎ hişk.