dengdêr

Kurdî

Navdêr 1

dengdêr mê

1. (zimannasî) tîpên bizwên, tîpên deng heye
   (di kurdî de: a, e, ê, i, î, o, u, û)

Bide ber

• dengdar

Etîmolojî

Ji deng + -dêr.

Werger

• Inglîzî: vowel → en
• Almanî: ^?Selbstlaut → de m, ^?Vokal → de m
• Fînî: vokaali → fi
• Norweciya bokmålî: vokal → no
• Tirkî: sesli harf → tr, ünlü harf → tr, sesli → tr, ünlü → tr, vokal → tr, ^?ağız ünlüsü → tr, ^?sedalı → tr

Navdêr 2

dengdêr zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. Kesên dengê xwe didin. Binere: dengder

Bi zaravayên din

• Kurmancî: dengdar, dengdêr, bideng
• Soranî: bizwên
• Zazakî: sifet

Werger

• Farisî: رای دهنده‎ → fa, صدادار‎ → fa, واکه‎ → fa, رای دهنده‎ → fa
• Fînî: vokaali → fi, äänestäjä → fi
• Tirkî: seçmen → tr