dedektîv

Kurdî

Navdêr

dedektîv

1. Kesa/ê ku li delîlên bûyerekê digere
   (bi taybetî polîsên ku li delîlên tawanan digerin).
2. Romanên ku behsa wan lêgerînan dikin.

Herwiha

• dedektîf
• detektîf
• detektîv

Etîmolojî

Deyn ji inglîzî detective ji detect (diyar kirin) ji latînî detectus ji detegere (diyar kirin)

Jê

• dedektîvî

Werger

• Almanî: Detektiv → de n, Privatdetektiv → de, Privatermittler → de, ^?Ermittler → de m
• Erebî: محقق‎ → ar, رجل تحري‎ → ar, رجل مباحث‎ → ar
• Fînî: salapoliisi → fi, etsivä → fi
• Fransî: détective → fr, enquêteur → fr
• Holendî: detective → nl, speurder → nl
• Îbranî: בלש (balash), בלשית (balashyt)
• Inglîzî: detective → en
• Latînî: inquisitor → la
• Maltayî: spjun → mt n, spjuna → mt m
• Rusî: сыщик → ru (syščik), детектив → ru (detektiv)
• Spanî: detective → es
• Tirkî: dedektif → tr, detektif → tr