darçîn

Kurdî

1. riwekek û biharata wê

navdêr, mê

belgên darçînê

Wate

1. riwekek e ku bi taybetî li germistanên Asyayê peyda dibe û qelpên wê wek biharat tên bikaranîn

Ji wêjeyê

• Darçîn: Hormonan dide şixulandin û hêza mirovî ya cinsî zêde dike. Mirov dikare bi qandî kevçiyekî qahweyê bavêje qedehekê û mîna çayê vexwe. Mirov dikare bi ser şêraniyê û şorbeşîr û mehlebiyê de werbike. — (Nefel.com, 7/2007)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: دارچین

Bide ber

• karçîn

Ji

hevreha farisî دار چينى (dar-i çînî: dara çînî), pehlewî dari çênîk (dara çînî), ji dar ji proto-hindûewropî + Çîn ji çînî. դարչին (darčʿin) ya ermenî, дарчын / darçın ya azerî û tarçın ya tirkî ji zimanekî îranî hatine wergirtin.

Jê

• darçînî

Navê zanistî

• Cinnamomum verum
• Cinnamomum zeylanicum

Werger

• Bulgarî: канела ^→ bg
• Danmarkî: kanel ^→ da
• Elmanî: Zimt ^→ de nt, Kiefer ^→ de n, ^?Kienspan ^→ de
• Erebî: قرفة ^→ ar
• Esperantoyî: cinamo ^→ eo
• Estonî: kaneel ^→ et
• Farisî: دارچین ^→ fa, ^?دارچين ^→ fa
• Fînî: kaneli ^→ fi
• Frensî: canelle ^→ fr, cannelier ^→ fr
• Holendî: kaneel ^→ nl
• Mecarî: fahéj ^→ hu
• Îbranî: קינמון ^→ he
• Inglîzî: cinnamon ^→ en
• Îtalî: cannella ^→ it
• Japonî: シナモン ^→ ja
• Katalanî: canyella ^→ ca
• Norwecî (nynorsk): kaneltre ^→ nn
• Norwecî: kanel ^→ no
• Polonî: cynamonowiec ^→ pl
• Portugalî: canela ^→ pt
• Sirbî: цимет ^→ sr
• Slovenî: cimet ^→ sl
• Spanî: canela ^→ es
• Swêdî: kanel ^→ sv
• Tamîlî: கருவா ^→ ta
• Tirkî: tarçın ^→ tr

2. yê daran diçîne

navdêr

Wate

1. kesa/ê ku daran diçîne yan dar çandine

Ji

dar + -çîn

Jê

• darçînî