dagirker

Kurmancî

Navdêr

Tewandina dagirker
Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	dagirker	dagirker	dagirker
Îzafe	dagirkera	dagirkerê	dagirkerên
Çemandî	dagirkerê	dagirkerî	dagirkeran
Nîşandera çemandî	wê dagirkerê	wî dagirkerî	wan dagirkeran
Bangkirin	dagirkerê	dagirkero	dagirkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	dagirkerek	dagirkerek	dagirkerin
Îzafe	dagirkereke	dagirkerekî	dagirkerine
Çemandî	dagirkerekê	dagirkerekî	dagirkerinan

dagirker m yan n li gorî maneyê

1. kesa/ê yan hêza ku deverek dagir kiriye

   Tirk û ereb û faris dagirkerên Kurdistanê ne.

Herwiha

• dagîrker

Hevmane

• îşxalker

Jê

• dagirkerî

Etîmolojî

Ji dagir +‎ -ker.

Werger

• Almanî: Besatzer → de m, Eindringling → de m, Usurpator → de m, ^?Besetzer
• Erebî: ^?فاتح
• Farisî: اشغالگر → fa
• Fînî: miehittäjä → fi
• Holendî: bezetter → nl
• Îngilîzî: occupant → en, occupier → en, occupying force, infester → en, ^?infestant → en, ^?colonist → en, ^?colonizationist → en, ^?conqueror → en, ^?conquistador → en, ^?seizor → en
• Tirkî: istilacı → tr, müstevli → tr, ^?işgalci → tr