dûr xistin

 Ji bo navdêrê binêre: dûrxistin

Kurmancî

Lêker

dûr xistin gerguhêz (lêkera hevedudanî)

1. Jê dûr kirin, birin dûr, şandin dûr, hinartin dûr, qewirandin, derxistin, dûr kirin, qewitandin, derkirin.
   • (...) di destên me de misasên dirêj, me dixwest ku em, hem, rawiran ji xwe bi dûr xînin û hem jî ji xwe re rê vekin... . — (Mehmed Uzun, Mirina Kalekî Rind, Weşanxana Orfeus, 1987)
   • Gelî zarrokan, xo ji pûtan dwîr biêxin. — (1 Yuhenna 5:21^[1])

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: دوور خستن

Herwiha

• xwe jê dûr kirin
• bi dûr êxistin
• bi dûr xistin
• dûr êxistin

Jê

• (navdêr) bidûrêxistin
• (navdêr) bidûrxistin
• (navdêr) dûrêxistin
• dûrxer
• dûrxistî

Têkildar

• dûr ketin

Etîmolojî

Ji dûr +‎ xistin.

Werger

• Almanî: entnehmen → de, wegschicken → de, eliminieren → de, entrücken → de, wegbefördern → de, ^?fortlegen → de, ^?forttragen → de, ^?wegdrängen → de, ^?wegfegen → de, ^?fortzerren → de, ^?parieren → de, ^?wegzerren → de
• Erebî: أبعد → ar, الابتعاد → ar
• Farisî: دور کردن → fa
• Îngilîzî: to abstain from → en, keep away from → en, ^?expatriate → en
• Tirkî: tart etmek → tr, tenkil etmek → tr, tüydürmek → tr