dîskûr
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | dîskûr | dîskûr |
| Îzafe | dîskûra | dîskûrên |
| Çemandî | dîskûrê | dîskûran |
| Nîşandera çemandî | wê dîskûrê | wan dîskûran |
| Bangkirin | dîskûrê | dîskûrino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | dîskûrek | dîskûrin |
| Îzafe | dîskûreke | dîskûrine |
| Çemandî | dîskûrekê | dîskûrinan |
dîskûr mê
- gotûbêj, diyalog, diyalekt, minaqeşe, nîqaş, suhbet, danûstandin, axiftina li ser mijarekê,
peyivîna li ser babetekî- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- (zimannasî û edebiyat) gotar, rabêj
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeyê[biguhêre]
- Warê romanekê girîng e, ji ber ku warek bi qasî ku bandorê li ziman û şêwaza nivîskêr bike xurt e. Her war li gorî atmosfera xwe xwedî termînolojî û ferhengekê ye; her war li gorî naverok û teşeya xwe xwedî ziman û şêwazekê ye; carinan dîskûr û diyalogên warekî, ji bo warekî din dikare xav, sixte, bêxwîn û kêmbawer be. Ew jî wiha ye, heger diyalogên romanekê li warê parlamentoyekê derbas bibe, ziman û şêwaza nivîskêr jî li gorî wî warî diguhere; sar dibe, fermî dibe û polîtîk dibe. Heger îcar warê berhemê ne parlamento lê dikan an jî tamîrxaneyek be ziman rojane, germ, bi argo û bi sixêf dibe. Lê heger warê romanê ne dikan lê bibe mizgeftek îcar ziman û şêwaza nivîskêr dîsa tê guhertin argo, sixêf û peyvên beradayî ji holê radibin û termînolojiya teolojîk dikeve dewrê û dua, selewat û gotinên mîstîk zorê didin nivîskarê xwe. — (Rênas Jiyan: Warê wêjeyê, Azadiyawelat.com, 6/2007)