cemîl

 Binêre herwiha: Cemîl

Kurmancî

Rengdêr

cemîl

1. delal, spehî, bedew, rind, xweşik, qeşeng, keşxe, hisnî
   • “Ser hilîne, Adema, 'efwa Celîl
     Bo te hat û rabe ey zîba cemîl, — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Nêzîk

• cemal

Jê

• Cemîla
• Cemîle
• cemîlî
• cemîlîtî
• cemîltî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.