celaker

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒɛlɑːˈkɛɾ/

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	celaker	celaker	celaker
Îzafe	celakera	celakerê	celakerên
Çemandî	celakerê	celakerî	celakeran
Nîşandera çemandî	wê celakerê	wî celakerî	wan celakeran
Bangkirin	celakerê	celakero	celakerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	celakerek	celakerek	celakerin
Îzafe	celakereke	celakerekî	celakerine
Çemandî	celakerekê	celakerekî	celakerinan

celaker mê û nêr

1. ya/ê cela dike

Etîmolojî

Ji cela + -ker.

Werger

• Tirkî: kalaycı → tr