cebir

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒɛˈbɪɾ/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cebir	cebir
Îzafe	cebira	cebirên
Çemandî	cebirê	cebiran
Nîşandera çemandî	wê cebirê	wan cebiran
Bangkirin	cebirê	cebirino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cebirek	cebirin
Îzafe	cebireke	cebirine
Çemandî	cebirekê	cebirinan

cebir mê

1. kewîna birînan, saxbûna birînan, cebirîn yan cebirandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Tadeya fizîkî ya ku lê bûye, ji laş derbasî ruhê bûye û derzeke bêcebir li ruh xistiye. — (Firat Cewerî di hevpeyivînekê de li gel Murad Ciwan li ser romana xwe "Ez ê yekî bikujim", Netkurd.com, 11/2008)

Herwiha

• cebr

Têkildar

• cebar

Etîmolojî

Ji erebî جَبْر‎ (jabr).

Werger

• Almanî: Algebra → de m
• Fînî: parantuminen → fi
• Îngilîzî: healing, recovering, getting better
• Tirkî: cebir → tr

Tirkî

Navdêr

cebir

1. zor, kotek, cebr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)