cîran
Ji Wîkîferheng
Naverok
Kurdî[biguherîne]
Wate[biguherîne]
- dirawse, cînar, hevsa, hemsa, hevsî, hemsî,
kesên malên wan nêzî hev,
kesên li nêzîkî hev dijîn:
Em û ew cîran in. (Mala me û ya wan nêzî hev e.) - dirawse, cînar, welatên hevsinor, dewletên ku tixûb bi hev re heye:
Iraq, Îran, Sûriye, Tirkiye û Ermenistan hevsayên Kurdistanê ne.
Herwiha[biguherîne]
Bi alfabeyên din[biguherîne]
Ji[biguherîne]
ji erebî جيران (cîran) ku forma pirrjimar ya peyva جار (car: cîran) e ku ji lêkera جار (care: li nêzîk bûn) e. "Cînar" jî bi metatezê ji "cîran" peyda bûye. Îdiayên ku dibêjin "cîran/cînar" ji peyva "cî hatiye bêbingeh in: "Cî" (cih) di kurdî de maneya war/mekan/mesken bide jî, "-ran" yan "-nar" di peyva "cîran/cînar" de ti maneyan nade.
Di kurmancî de dirawsê ya soranî nayê bikaranîn. Di hin ferhengan de mirov hevsî jî dibîne ku li ber همسایه (hemsayê) ya farisî hatiye çêkirin lê di axivîna gel de nehatiye tesbîtkirin.
Bikaranîn[biguherîne]
|
Lêker: |
Navdêr: |
Rengdêr: |
Jê[biguherîne]
Ji Wêjeya Klasîk[biguherîne]
Mawer ke terh û bişkoyan
Cîranê berg û lû'lûyan
Ew 'er'er û selwa ciwan— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)
Werger[biguherîne]
|
|
