cîm

 Binêre herwiha: cim, çim, û çîm

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒiːm/
• Kîtekirin: cîm

Navdêr

Tewandina cîm
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cîm	cîm
Îzafe	cîma	cîmên
Çemandî	cîmê	cîman
Nîşandera çemandî	wê cîmê	wan cîman
Bangkirin	cîmê	cîmino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cîmek	cîmin
Îzafe	cîmeke	cîmine
Çemandî	cîmekê	cîminan

cîm m

1. navê herfa ج (c) di alfabeya erebî de

Ji wêjeya klasîk

• Nuqteyan lê peyda kin
  Bavêne cem du cîman
  işqê jê huweyda kin — (Feqiyê Teyran, , ~1620)

Bide ber

• çîm
• cûm
• cûn

Etîmolojî

Ji erebî جيم (cîm) ji aramî ܓܡܠ (gamel: navê herfa ܓ / G ya siryanî) ji fenîkî [Peyv?] g-m-l (navê herfa "G" bi alfabeya fenîkî) ji navê g-m-l (hêştir) ku hevreha جمل (cemel, “hêştir”) ya erebî û ܓܡܠܐ (gemla, “hêştir”) ya aramî ye. Heman peyv ketiye gelek zimanên ewropî jî: îngilîzî camel, portugalî camelo, spanî camello, îtalî cammello, fransî chameau...