bitir

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

bitir

  1. Kesê/a ku ji hebûna zêdejiserxweçû ye.
    Heta do pars dikir, îro zengîn bûye bitir bûye.
  2. Mirovê xodbîn û qure, bitaybetî ko ne li hember vê xodîtinê ye.
    Lawikê me bitire jî.

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji bi- + tir.

Werger[biguhêre]