bitalih

Kurmancî

Rengdêr

bitalih

1. biqismet, bisiûd, binesîb, bibext, biqeder, biçarenivîs, bişans, bifelek

Jê

• bitalihbûn (navdêr)
• bitalihî
• bitalihîtî
• bitalihtî

Etîmolojî

Ji bi- +‎ talih.

Werger

• Almanî: glückbringend
• Tirkî: bahtı açık → tr, bahtlı → tr, piyangolu → tr, şanslı → tr, talihli → tr