binecihbûn
Rengdêr
[biguhêre]binecihbûn
- akincîbûn, rûniştin, xwecihbûn[1]
- em hêjta binecih ne bûne
- bi awayekî demdirêj li cihekî mayîn
- “helbestkar di nava mekanekî dîwarkirî de, di nava dewreke dabeşbûyî de li serfayên xwe binecih bûbû. remezan alan[2]
Etîmolojî
[biguhêre]Werger
[biguhêre]Çavkanî
[biguhêre]- ^ Kamêran Botî, Ferhenga Kamêran, Kurdî - Kurdî[1], Spîrêz, 2006
- ^ Ferhenga Biwêjan, Mustafa Borak