bikinc

Kurmancî

Rengdêr

bikinc

1. biberg, bicilûberg, bicil, bilibas, biçek, bipoşide, bisaye, bicilûberg

Etîmolojî

Ji bi- +‎ kinc.

Jê

• bikincî
• bikincîtî
• bikinctî

Werger

• Almanî: ^?angezogen → de
• Tirkî: elbiseli → tr, giyimli → tr