bicî

Kurmancî

Rengdêr

bicî

1. bierd, biax, bizevî, bierazî, bimilk, biwar, bicih, bider, bimekan, bimesken, bilokalh

Jê

• bicîbûn (navdêr)
• bicîtî

Etîmolojî

Ji bi- +‎ cî.

Werger

• Farisî: بجا → fa, مناسب → fa