biaqilî

Kurdî

Navdêr

biaqilî mê

1. hişmendî, aqilmendî, hişyarî, jîrî, fehmatî, têgihiştin, hişmendbûn, feraset, aqildarî, aqil, rewşa biaqilbûnê

Etîmolojî

Ji biaqil + -î

Werger

• Almanî : Sittsamkeit ^→ de m, ^?Vernünftigkeit ^→ de m
• Inglîzî : sagaciousness ^→ en, sagacity ^→ en, sanely ^→ en, sanity ^→ en
• Tirkî : akıllılık ^→ tr