berhavîn
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | berhavîn | berhavîn |
| Îzafe | berhavîna | berhavînên |
| Çemandî | berhavînê | berhavînan |
| Nîşandera çemandî | wê berhavînê | wan berhavînan |
| Bangkirin | berhavînê | berhavînino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | berhavînek | berhavînin |
| Îzafe | berhavîneke | berhavînine |
| Çemandî | berhavînekê | berhavîninan |
berhavîn mê
Bide ber[biguhêre]
Ji wêjeyê[biguhêre]
Yekşemek zelal ya berhavînê bû; diyar e têjik ji hêkan derketibûn. Bi komên mezin xelk li binê rizdeyê çiya civîbûn daku lê temaşe bikin. Yên pîr ew hişyar dikir û yên genc ew def dida berev hewaketinê. Lê wî tenê guh dida daxwaza xwe, sekinî ta ko mêxertel ji ser hêlînê firrî, kurrik xwe hilavêt û li bilindiya çend bermilan şorr ma. Ew dar li kendek zinaran bû û kurrik dest pê kir pê ve hilket. Ber û kevirk ji ber piyên wî vediresîn, ax û xîz girrêl dibû xwarê. Wek din ti deng nedihat...
(Bjørnstjerne Bjørnson: Hêlîn, wergerrandin: Husein Muhammed, ji berhevoka 30 çîrokên bijare Kovara Mehname, hj. 50, 3/2004)