beraqil

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
beraqil	beraqiltir	herî beraqil beraqiltirîn

beraqil

1. Tişta/ê li gor aqilî, tişta/ê ne dijî hişmendiyê, tiştê ku bikeve aqilê mirovî û mirov bişêt bawer bike.

   Hevmane: berhiş, mantiqî, lojîk

2. rasyonel, aqilane, hişane^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: به‌رعاقل‎

Jê

• beraqilî
• beraqilîtî
• beraqiltî

Etîmolojî

Ji ber- + aqil.

Werger

• Erebî: ^?معقول‎ → ar
• Farisî: معقول‎ → fa
• Fînî: järkevä → fi, järkeenkäypä → fi
• Îngilîzî: rational → en, reasonable; logical, sound → en
• Tirkî: rasyonel → tr