berahîn
Kurmancî[biguhêre]
Mane[biguhêre]
berahîn (cureyê peyvê?)
- pirejimara »burhan-ê« ye. burhan: spartek, îsbat
Ji wêjeyê[biguhêre]
- Ji vê teqwîm-i insanî nezer da sirrê subhanî
»Fe-haze l-wechu min ecla berahînin we-ayatî«
Ko nûra 'işqê lami' det li Torê qelbê cami' det — (Dîwana Melayê Cizirî)
Etîmolojî[biguhêre]
- Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.