belegoşk
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
[biguhêre]
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | belegoşk | belegoşk |
| Îzafe | belegoşka | belegoşkên |
| Çemandî | belegoşkê | belegoşkan |
| Nîşandera çemandî | wê belegoşkê | wan belegoşkan |
| Bangkirin | belegoşkê | belegoşkino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | belegoşkek | belegoşkin |
| Îzafe | belegoşkeke | belegoşkine |
| Çemandî | belegoşkekê | belegoşkinan |
belegoşk mê
- (anatomî) Kêleka serî ye ku dikeve paşiya guh.
- Çîvo usa ker hînkiribû, heçî gava destê xwe bavîta belegoşka xwe, bixuranda, ker dizirîya. — (Têmûrê Xelîl, Ji nimûneyên zargotina me – 117 [arşîv], riataza.com, 26.11.2017)
- Elî bi qilqilandin belegoşka xwe xurand û li Hesen zivirî... — (Hêvî, Çîrok [arşîv], F.TOTANÎ, 1983, r. 44)
- Min bavê xwe razî dikir, diya min di me de derket, şeqamekî li belegoşka min xist... — (Tirêj, Çend bermayên Mîtolojîk [arşîv], Mihemed QASIM, hj. 2, 1980, r. 53)
Herwiha[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
Werger[biguhêre]
- Tirkî: kulak tozu → tr