belavker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	belavker	belavker	belavker
Îzafe	belavkera	belavkerê	belavkerên
Çemandî	belavkerê	belavkerî	belavkeran
Nîşandera çemandî	wê belavkerê	wî belavkerî	wan belavkeran
Bangkirin	belavkerê	belavkero	belavkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	belavkerek	belavkerek	belavkerin
Îzafe	belavkereke	belavkerekî	belavkerine
Çemandî	belavkerekê	belavkerekî	belavkerinan

belavker mê û nêr

1. lêkveker, dabeşker, kêsê/a ku tiştekî belav dike, parve dike

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: به‌لاڤكه‌ر‎

Jê

• belavkerî

Etîmolojî

Ji belav + -ker.

Werger

• Erebî:, ^?الموزع‎
• Farisî: توزیع کننده‎, پخش کننده‎
• Îngilîzî: dispenser → en, distributive → en, ^?distributor → en, ^?promulgator → en, ^?propagator → en, ^?publicist → en, ^?spreader → en
• Latînî:
• Tirkî: distribütör → tr, portör → tr, dağıtımcı → tr, müvezzi → tr, dağıtıcı → tr