baregeh

Kurdî

navdêr, mê

Wate

1. qerargeh, meqer, bingeh, navend, merkez, mekan, cih
2. esas

Herwiha

• barega
• baregah
• barege
• baregih

Ji

bar + -e- + -geh

Bikaranîn

Navdêr:

• baregehdanîn

Ji wêjeya klasîk

Ev karegeha 'ezîm û dewwar
Ev baregeha bedî' û seyyar
Evçende zemîn digel 'enasir— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Elmanî: Hauptquartier ^→ de nt, Quartier ^→ de nt, ^?Garnison ^→ de m, ^?Unterkunft ^→ de m, ^?Firmensitz ^→ de m, ^?Zentrale ^→ de m
• Erebî: ^?الوزر ^→ ar
• Farisî: بارگاه ^→ fa, مرقد ^→ fa, مقرّ ^→ fa, قرارگاه ^→ fa
• Fînî: päämaja ^→ fi
• Frensî: quartier général ^→ fr
• Inglîzî: headquarters ^→ en
• Rusî: штаб ^→ ru
• Tirkî: kamp askeri ^→ tr, karargah ^→ tr, karargâh ^→ tr, konut ^→ tr, üs ^→ tr, yapı ^→ tr, yönetim yeri ^→ tr